ยามเมื่อ "หงส์天鹅" สยายปีก

…“ท่านแม่” เสียงเรียกหาผู้เป็นมารดาออกจากริมฝีปากของหญิงสาวอย่างแผ่วเบาประหนึ่งกลัวว่ามันจะเล็ดลอดออกมาให้ใครได้ยิน ท่ามกลางขุนเขาเหล่าแมกไม้และสรรพสิ่งต่างเป็นใจเหมือนว่ามันต้องการหยุดความเป็นไป เพื่อให้นางได้ใช้เวลากับมารดาได้อย่างเต็มที่ 

ร่างอรชรแนบหน้ากับหลุมฝังศพของผู้เป็นมารดาพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งรินไหลอย่างไม่ขาดสาย วันนี้นางผิดสัญญากับผู้เป็นมารดาที่เคยว่าไว้จะไม่อ่อนแอและไม่ร้องไห้ แต่ตอนนี้นางไม่สามารถแบกรับและอดทนต่อไปได้อีกแล้ว เมื่อมารดาจากไปทั้งที่นางไม่ยินยอม…

“ยามเมื่อหงส์สยายปีก” เป็นเพียงจินตนาการในยุคจีนโบราณของผู้แต่งในนามปากกา “ผู้แซ่เมิ่ง” เท่านั้น ไม่ได้อ้างอิงทางประวัติศาสตร์ใดๆ 

**สิ่งที่ผู้แซ่เมิ่งอยากจะบอก** 

1. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการ จึงอาจจะขาดความสมเหตุสมผลหลายอย่าง หากไม่ถูกจริตควรข้าม

2. นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกและแต่งไปอัปไป ดังนั้นจึงยังไม่ได้ตรวจคำผิด หากพบเห็นแล้วแจ้งให้ทราบจะขอบคุณมาก กำหนดการอัปนิยายคือวันเว้นวัน หากต้องล่าช้าจะแจ้งให้ทราบก่อน 

3. นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2548)

4. ผู้แซ่งเมิ่ง ยอมรับและยินดีรับคำแนะนำจากผู้อ่านทุกท่านและพร้อมจะพัฒนาตนเองเสมอ 

5. เป็นกำลังใจให้ ผู้แซ่งเมิ่ง ด้วยนะครับ 

ขอบคุณมากครับ